Kierunek Gruzja

Obyczaje Gruzji i gruzińska kuchnia.

Wzór gościnności!

Gruzja kocha ludzi. Chcesz poczuć się wyjątkowo – Gruzja daje Ci całe serce i duszę, aby cię ugościć. Daje Ci uśmiech i szczęście. Nigdy nie jest nudna! Wręcz przeciwnie, na każdym kroku bardzo ciekawa, imponująca i piękna. Położona na skrzyżowaniu dróg między Europą, a Azją płynnie integruje aspekty różnych kultur. Gruzini interesują się zwyczajami osób z innych krajów, ale jednocześnie chętnie dzielą się swoją niezrównaną tożsamością. Jakiekolwiek problemy spotkają Cię w podróży: zepsuje Ci się samochód, zabraknie Ci jedzenia na szlaku, nie masz miejsca na nocleg - Gruzini na pewno Ci pomogą.

Jak gościnność to i wino być musi :)!

Wino w Gruzji jest wszystkim. Wszyscy je uwielbiają. Każda rodzina z przyjemnością i dumą poczęstuje Cię własnym winem. Winnica to święte miejsce dla Gruzinów - ich ukochana tradycja. Kraj ten, o około 3,5-milionowej populacji produkuje rocznie około 150 milionów litrów wina. Gruzja ma 8000 lat nieprzerwanej tradycji winiarskiej, o czym świadczą liczne wykopaliska archeologiczne i fakty historyczne. Współczesny świat uznał Gruzję za ojczyznę wina. Według jednej z teorii angielskie słowo - wino pochodzi od gruzińskiego „ghvino”.

Warto wspomnieć, że tutejsza metoda produkcji wina w 2013 roku została wpisana na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO. W Gruzji istnieje ponad 500 różnych endemicznych gatunków winogron, z których wytwarzane jest wino najlepszej jakości. Najlepsze wina gruzińskie to między innymi: Saperavi, Rkatsiteli, Kindzmarauli, Tsitska-Tsolikauri, Khvanchkara, Tvishi, Usakhelauri, Ojaleshi.

Aby w pełni poznać gruzińską gościnność, musisz wziąć udział w tradycyjnej uczcie – „supra”.

Na Gruzińskim stole znajdują się wtedy wspaniałe przysmaki. Lokalny chleb serowy to chaczapuri, a najbardziej znane jego odmiany to adjaran i mengrelian. Słynne gruzińskie pierogi chinkali wypełnione są z pikantnym nadzieniem mięsnym, które po ugotowaniu uwalnia soki, więc podczas jedzenia, w pierwszej kolejności należy wyssać z nich wywar. Do tego wyśmienite sałatki z sosem orzechowym, gulasz fasolowy gotowany z pachnącą kolendrą i szaszłykiem z delikatnie marynowanego mięsa z kebaba.

To oczywiście nie wszystko, nie ma supry bez tamady.

Tamada to najważniejsza osoba przy tradycyjnym gruzińskim stole - osoba wznosząca toasty i prowadząca suprę od początku do końca przyjęcia. Aby być dobrym tamadą trzeba posiadać kilka umiejętności i cech, w tym być dobrym mówcą. Trzeba mówić jasno i otwarcie oraz wygłaszać każdy toast z oryginalnością i humorem. Toasty powinny być krótkie i na temat. Tamada powinien znać tradycyjny sposób wznoszenia toastu, ale również uciekać się do spontaniczności. Powinien wiedzieć, kiedy co powiedzieć. Jest też rzeczą oczywistą, że jedną z podstawowych cech bycia tamadą jest „odpowiednie picie”. Oczekuje się, że tamada opróżni każdy kieliszek wina, przy każdym toaście, ale to hańba, gdy tamada się upija.